Ik kan geen foto meer zien, de afgelopen weken in vrije avonduurtjes digitaal knippen, plakken, draaien, achtergrondje kiezen, vergroten, verkleinen. Aan een fotoboek-assistent doe ik niet; veel te leuk om het zelf te doen, maar heb ik er weer even genoeg van. Maar Madeliefs boek is klaar!
Vanuit mijn kindertijd heb ik drie prachtige fotoboeken waar m'n moeder veel werk van heeft gemaakt, met verhalen, grafiekjes en plaatjes. (Ik was wel de oudste thuis...;-). Het is erg leuk om het weer samen met je eigen kinderen te bekijken. Hieronder een aantal manieren om iets van de kindertijd vast te leggen, zodat je kinderen later een glimp kunnen krijgen van hoe zij opgroeiden, en niet alleen je kinderen, maar ook hun kinderen en hun kinderen en hun... Misschien zit er een ideetje voor jezelf bij.
Ik houd voor elk kind een fotoboek bij waar ik standaard teveel foto's in verwerk. Hierin staan ook veel foto's van allerlei uitjes e.d. in dus het fotoboek is deels ook een vastlegging van hun leerproces.
Notitieboek
Ik schrijf om de paar maanden voor de meiden een stukje over hun ontwikkeling, wat me opvalt, wat leuk (en niet leuk) aan ze is. Ook leuke opmerkingen, eerste tandjes (hoewel, dat vergeet ik vaak weer zo snel) en specifieke gebeurtenissen krijgen een plekje. Ook probeer ik rond de verjaardag van het kind een wat meer persoonlijke brief naar het kind te schrijven.
Onderwijs- en ontwikkelingsmap
Per kind houd ik een map bij met de meest bijzondere tekeningen, knutsels, briefjes, werkblaadjes, etc. Onze jongste dochter heeft pas haar eerste tekening gemaakt! Ook maak ik jaarlijks een verslag(je) van wat het kind geleerd heeft en wat we in grote lijnen hebben gedaan.
Herinneringendoos
Dit is een doos met bijzondere dingetjes zoals: het kraamboek, een polsbandje, tandjes (er is hier nog geen één melktand gesneuveld, dochterlief wacht in volle spanning af), briefjes van vriendinnetjes etc. Op een gegeven moment kunnen de kinderen die doos zelf gaan aanvullen.
Deze blog
Misschien dat ik deze blog ooit laat uitprinten, en anders kunnen de meiden later, als het dan nog online is, het blog lezen, en anders offline.
Nu krijg je vast het idee dat het hier een heel georganiseerd documentatiecentrum is, nou dat is niet waar. Zoals bijna elke ouder loop ik met fotoboeken achter, zijn er nog stapels tekeningen en knutsels die uitgezocht moeten worden, zijn de dozen een rommeltje en de notitieboekjes....nou die zit ik, terwijl de rest vuurwerk kijkt, in de nacht van 31/12 op 1/1 om 00.20 te schrijven omdat ik het eigenlijk nog in 2012 had willen doen.
