Onze exclusieve borstvoedingstijd zit erop.
Nee, ik bedoel niet dat we stoppen met borstvoeding; vanaf nu mag onze kleine meid allerhande heerlijke andere smaakjes uitproberen. Hoewel...een en ander moet haar toch bekend voorkomen, want wat moeder eet, proeft de baby in de borstvoeding.
Het was evenals bij onze andere twee meiden een borstvoedingsperiode met een lach en een traan. Hoe mooi is het door God geschapen dat na 9 maanden zwangerschap je lichaam weer op een andere manier verder gaat met de verzorging van je kleintje. En als je deze 101 redenen leest om borstvoeding te geven, dan wil je toch niet anders;-) Maar hoe pijnlijk is het als je lichaam niet mee wil werken, en niet dié hoeveelheid melk kan maken voor je kindje, die het nodig heeft. Hoewel het bij dit derde meisje al veel beter gaat dan bij de eerste, was er opnieuw de teleurstelling en het gevoel van tekortschieten. Een kindje dat ontevreden blijft, huilt als de borst leeg is, het heel erg vaak voeden, het (blijven) zoeken naar mogelijkheden om de melkproductie te vergroten, het bijvoeden, het maakt de eerste maanden extra zwaar. Maar als we eenmaal ons ritme gevonden hebben, is het genieten voor ons allebei.
Een klein aantal vrouwen heeft problemen met de melkproductie. Deze kinderarts én moeder beschrijft op haar blog zo intens hoe borstvoeding haar hart brak, maar ook hoe ze op een gegeven moment inzag dat ze moest ophouden om zich te focussen op wat ze niet voor haar kinderen kon doen, en in plaats daarvan zich moest focussen op wat ze wel had en was. Het heeft enorm geholpen toen ik meer verhalen las van vrouwen met deze problemen en met een aantal van hen ervaringen kon uitwisselen.
Met hulp van een lieve bekende kon ons meisje een aantal maanden toch alleen borstvoeding krijgen. Zij kolfde dagelijks net dat beetje extra dat ze nodig had. Misschien worden nu wat wenkbrauwen gefronst;-) Melk van een andere moeder, is dat niet vies? Tja, het is maar hoe je het bekijkt. Als mensen bloed nodig hebben, geef je toch ook mensenbloed en geen koeienbloed? Borstvoeding is bewezen de beste voeding voor baby's en dat geef ik haar graag. Zoveel mogelijk zelf, en als dat niet volledig kan dan met hulp van een ander die ik vertrouw. En ik volg hierin geheel het advies van de WHO.
"WHO en Unicef geven de voorkeur aan
een minimum van een half jaar uitsluitend moedermelk voor de baby. Als de baby
niet aan de borst van de eigen moeder gevoed kan worden, geeft men de voorkeur
aan gekolfde melk van de eigen moeder. De volgende optie is donormelk en indien
dit niet voorradig is, geniet kunstvoeding als babyvoeding de
voorkeur."
Ik ben niet anti-flesvoeding, zonder hadden mijn kinderen waarschijnlijk niet overleefd, maar ik vind het jammer dat donormelk zo onbekend (en dus onbemind) is. Je moet even de klik hebben dat het niet vreemder is je kind met mensenmelk te voeden dan met koeienmelk, wat flesvoeding is. Ook de melk die je van een ander krijgt, kun je in je eigen keuken pasteuriseren.
In 2011 heeft het VU medisch centrum weer de eerste Nederlandse moedermelkbank opgericht, in eerste instantie alleen nog voor te vroeg geboren kinderen. Intussen koppelt het moedermelknetwerk op informele, maar veilige wijze vraag- en donormoeders aan elkaar.
Deze borstvoedingsproblemen hebben me ook mooie dingen gebracht. Ik ben veel bewuster geworden van het belang van borstvoeding en het heeft onder andere doordat ik de kinderen veel moest en wilde voeden en ze heel veel bij me droeg een hele sterke band met hen opgeleverd; het heeft me in bepaalde aspecten van de opvoeding tot een Afrikaanse moeder gemaakt;-)