al een tijdje goed. Elke dag leest Naomi uit een boek een stukje hardop; we zijn momenteel bezig met het opletten om niet te snel te lezen en geen woorden over te slaan. Verder leest ze regelmatig zelf stilletjes een half uurtje op de bank, of ze leest voor aan haar zusje of vriendinnetjes. Of ze wil weten wat lieveheersbeestjes eten, zoekt een boek daarover en gaat erover lezen. Prachtig om te zien.
Dat was toch wel een mijlpaal in ons thuisonderwijs het afgelopen jaar; je kind dat leert lezen, zij was vroeg, een ander wat later. Het maakt niet uit, het is een mooie mijlpaal, die weer een nieuwe wereld voor haar opent.
Dat is één van de voordelen van thuisonderwijs. Als je merkt dat je kind aan het een of ander toe is, dan kun je daarmee aan de slag gaan. Zo zijn wij afgelopen januari aan de slag gegaan met lezen en binnen korte tijd had ze het in de gaten en ging de rest vanzelf. We hebben gewerkt met de principes van Methode de Haan, of het lezen daardoor zo snel ging, of dat ze er gewoon aan toe was; het heeft gewerkt.
Het schrijven volgt vanzelf, we zijn sinds kort begonnen met de kleuteractiviteiten van de Methode Schrift. Dit is nog niet het schrijven van letters, maar allerlei kleuropdrachtjes en andere opdrachtjes die de fijne motoriek bevorderen. Maar ja, als je leest dan wil je ook wel schrijven, en dan maak je zelf gewoon je letters en dan ga je een dik boek schrijven en er allerlei tekeningen bij maken. Of je vindt een dode spin, begraaft hem en maakt er een grafschrift bij. En omdat je weet dat je moeder nogal graag opruimt, schrijf je er bij: 'niet kapot maken'. Toch handig dat schrijven, ook al moet je soms zelf even voorlezen wat er staat:-)
 |
Het dikke boek, de auto van oma, kleine
nijlpaard, ik ben jarig, nijntje, pip,
lietje en raatje, beer, klein konijntje |
 |
| Waarom moet je zo huilen kleine beer |
 |
| Hier is een dode spin. Niet kapot maken |
Ik heb genoten van het thuisonderwijs het afgelopen jaar. Door de zwangerschap ging het de tweede helft van het jaar wat op een lager pitje, maar ik merkte daardoor weer extra hoeveel spel en creativiteit er in de kinderen zelf zit. Natuurlijk waren er ook frustraties, maar de balans slaat absoluut positief uit!
